Om de geloofwaardigheid voor Interventies met Assistentie van Dieren (IADs) te vergroten zouden er dringend kwantitatieve, longitudinale studies, met grotere steekproeven en controle groepen nodig zijn. Steeds meer praktijkmensen en wetenschappers komen tot deze conclusie en vragen zich dan ook af waarom de exponentiele groei van IAD projecten --zoals we de laatste jaren gezien hebben-- niet gepaard gaat met een evenredige groei in het aantal wetenschappelijke studies. Al te vaak wordt er in de populaire pers namelijk beweerd dat wetenschappelijk onderzoek al lang aangetoond heeft dat IADs effectief werken. Echter niets is minder waar. Op dit moment hinkt het onderzoek achter wanneer we het gaan vergelijken met de groei en diversiteit van IAD concepten in de praktijk.
Een van de redenen waarom onderzoek achterop loopt is dat IADs zeer divers zijn. Settings zijn onderling moeilijk te vergelijken. Bovendien zijn IAD methodieken vaak niet gestandaardiseerd, is er een gebrek aan een coherent theoretisch kader, een wereldwijd geaccepteerde terminologie, en een algemeen aanvaarde reeks praktische richtlijnen en opleidingseisen. Omwille van deze diversiteit, is het moeilijk de resultaten van individuele studies te generaliseren of toepasbaar te maken binnen het werkveld in het algemeen.
Waarom werken wetenschappers en praktijkmensen nu zelden samen? Wel wetenschappelijk onderzoek gaat meestal gepaard met extra kosten en de meeste praktijkmensen hebben onvoldoende fondsen om zelf deze wetenschappers te betalen. Een projectgerichte evaluatie die zou kunnen leiden tot een doorstart en/of optimatilsatie van hun programmema's is hierdoor uitgesloten. Per slot van rekening, is een programmema waar men dieren gaat inzetten vaak duurder dan de traditionele medische en educatieve interventies zonder dieren. Daarnaast moet men frequent opboxen tegen vooroordelen of believers die het onmogelijke verwachten. Door al deze redenen, moeten praktijkmensen so wie so al harder vechten om hun geesteskind, hun project, een goede start te gunnen.
Tenslotte is er door de jaren heen een diepe kloof gegroeid tussen onderzoek en praktijk, waardoor praktijkmensen maar zelden openstaan voor onderzoeksresultaten. Aan de andere kant hebben veel onderzoekers het opgegeven om hun resultaten naar de praktijk toe te vertalen, waardoor praktijkmensen afgesloten raken van inzichten die nu reeds circuleren en waar ze baat bij zouden kunnen hebben.
Op welk vlak kunnen wetenschappers en praktijkmensen hun voordeel halen uit een samenwerking?
Verbeteren van de geloofwaardigheid voor IADs methodieken, streven naar een tussenkomst van verzekeringen,
Minder skeptische houding omdat voordelen substantieel kunnen weergegeven worden
Steun voor het werven van fondsen, zoals bij de opstart of doorstart van een programmema
Toepassen van wetenschappelijke inzichten op het eigen programmema, op basis van een individuele evaluatie studie
Studies uitgevoerd door ons docententeam
Het inzetten van dieren als partner binnen een zorgkader, een therapeutisch of opvoedkundig proces is een vertaling van een andere kijk op zorgverlening en leerprocessen. Echter deze methodiek kan op verschillende manieren benaderd worden. Een ervan is de wetenschappelijke weg. Echter vaak blijven deze wetenschappelijk studies en inzichten verborgen voor mensen die in de praktijk staan. Wij willen daarom via deze website o.a. zorgen voor een ruimere verspreiding van (in eerste instantie) onze eigen onderzoeksresultaten.
De studies, die onze groep verricht, handelen over verschillende onderwerpen zoals: ethologie, interacties tussen mensen en dieren, psychologie, interventies met assistentie van dieren, . . . .
Onderstaande lijst bevat dan ook publicaties die in de laatste 10 jaar verschenen zijn in wetenschappelijke en populaire tijdschriften
Indien u in onderstaande lijst een of meerdere artikels terugvindt die u interesseren, dan kan u volgende stappen ondernemen:
Enkele van volgende artikels zijn gratis verkrijgbaar via het web. Voor deze artikels kan u de link volgen die achter de referentie staat.
Teksten die gepresenteerd werden op een congres, kunnen aangevraagd worden bij een van de auteurs:
L. Meers, M.Sc., Drs., lieve@therapiemetdieren.be
S. Normando, Ph.D., D.V.M., simona@therapiemetdieren.be
W. E. Samuels, Ph.D., william@therapiemetdieren.be
Indien u artikels wenst in te kijken (Laarne, Oost-Vlaanderen), dan kan u een aanvraag versturen naar info@therapiemetdieren.be
Ter info, indien een publicatie verschenen is in een wetenschappelijk tijdschrift, dan is de auteur verplicht om de copyrightvan zijn/haar tekst af te staan aan de uitgeverij van het tijdschrift. Hierdoor zijn zij geen eigenaar meer van hun eigen tekst en mogen deze enkel gebruiken onder strikte voorwaarden (zoals bv. als lesmateriaal). Hierdoor kunnen wij via onze site onze artikels niet digitaal ter beschikking stellen. Sommige artikels worden echter door de uitgeverij ter beschikking gesteld. In dat geval staat de link naar de site --achter de referentie-- opgegeven.
Veel leesplezier!
L. Meers
W.E. Samuels
S. Normando